Welkom op mijn blog

Wellicht bent u op zoek naar een meubelrestaurator en bent u via een zoekmachine hier terecht gekomen. Onder het menu ‘atelier’ kunt u lezen over hoe een restauratie in zijn werk gaat. Op mijn blog beschrijf ik verschillende restauraties.

Met vriendelijke groet,

signaturekl

Het antiek van de toekomst

Vandaag heb ik de laatste hand gelegd aan de restauratie van een teakhouten meubel. Het betreft hier een buffetkast gemaakt in de jaren zestig van de vorige eeuw en op het achterschot zit een papieren sticker van “A. Ahlström Osakeyhtiö Warkaus” uit Finland. Het meubel is van uitstekende kwaliteit en met aandacht voor het detail gemaakt.

Het is pas sinds de laatste jaren dat ik dit soort werk aangeboden krijg. Scandinavische meubelen uit die periode zijn zeer gewild en de prijzen vliegen dan ook omhoog. Ik heb tot voor kort niets met dit soort meubelen gehad. De stijl beviel mij niet en ik vond ze altijd een goedkope uitstraling hebben. Mijn ouders liepen er ook met een grote boog en opgetrokken neus omheen, maar als ik bij vriendjes thuis uit spelen ging kwam ik dit soort meubilair geregeld tegen.

Het aanzien van zo’n interieur maakte op mij een armoedige indruk en dat stempel gaf ik dan maar gelijk aan de hele familie waar het toe behoorde.

Toen ik in het jaar 1977 voor het eerst bij mijn toekomstige schoonouders op bezoek ging trof ik daar hetzelfde soort meubilair aan. Mijn schoonouders waren vijftien jaar jonger dan mijn ouders en hun interieur was uit de jaren zestig. Mijn ouders hadden een Queen Ann stijl notenhouten interieur van de firma Pander uit Den Haag dat zwaar en antiek aandeed. Langzaamaan begon ik mijn vooroordeel te herzien en begreep ik dat modern ook van goede kwaliteit kan zijn en dat mensen soms een “lichter” interieur prefereerden

Na het overlijden van mijn beide schoonouders verkochten wij hun meubels via Marktplaats. We stonden versteld van de opbrengst. Het antieke meubel waar ik doorgaans aan werk is enorm in waarde gedaald maar heeft gelukkig nog een grote emotionele waarde. Het moderne jaren zestig meubel (Design) is nu wat je in huis moet hebben. Het zijn vooral jonge mensen die deze trend volgen. Hun ouders hadden het interieur van mijn schoonouders, denk ik, en er is weer emotie in het spel.

Mijn waardering voor het designmeubel is na de restauratie van de hierboven beschreven wandkast en natuurlijk ook door het verstrijken van de tijd, veel positiever geworden. Het is net als bij architectuur. Een nieuw gebouw vind je vaak niet direct mooi, daar moet je aan wennen en vervolgens zie je ook de schoonheid ervan.

In mijn werkplaats vind je nu dus steeds vaker een modern meubel dat aan restauratie toe is maar het overgrote deel bestaat toch nog steeds uit het antiek van vroegere eeuwen. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik in het laatste deel van mijn werkzame leven ook aan het “moderne” meubel kan werken, het brengt mij variatie en een nieuwe generatie klanten. Wat is dat mooi.

Eiken miniatuurkabinet

Als de telefoon gaat spreekt een opgetogen persoon aan de andere kant van de lijn. Ik herken zijn stem, het is een vriend die ook een klant van mij is. Hij staat in een kringloopwinkel en heeft een trouvaille gedaan.

“Paul!” roept hij, “Ik heb een klein kastje gevonden, denk jij dat het iets is?”

Nog geen minuut later ben ik in het bezit van foto’s die hij heeft genomen in de kringloopwinkel. Ik zie een miniatuur kabinetje gemaakt van eikenhout. Het liefst zou ik op mijn fiets springen en mijn vriend live ontmoeten in de kringloopwinkel, maar ik verwacht een klant met een stoel en kan dus niet weg.

We hebben opnieuw telefonisch contact. Ik zeg mijn vriend dat het een leuk miniatuurmeubel is, maar dat ik aan de foto’s niet kan zien of het echt oud is en 18e eeuws. “Ik geef het een goede kans”, zeg ik hem. Mijn vriend antwoordt: “Ze vragen 55 euro en ik ga nu afrekenen”.


Lees de rest van dit artikel >>

Mijn verhuizing

In het atelier aan de Oude Molstraat heb ik 35 jaar gewerkt. In mei 2018 heb ik het atelier verhuisd naar de parterre van een voormalig pakhuis aan de Bierstraat, waar ik met mijn vrouw al jaren woon. De benedenverdieping van dit pand is weliswaar wat kleiner dan mijn atelier in de Oude Molstraat, maar het biedt mij voldoende ruimte om te kunnen werken.

Mijn plan was in het nieuwe atelier wat minder te gaan werken om wat meer tijd voor mijzelf en de kleinkinderen, die wij inmiddels hebben, te nemen.

Nu, anderhalf jaar verder, ben ik er eindelijk aan toegekomen om een naambord aan de gevel naast de voordeur te monteren. Dit gaf mij stof tot nadenken. Voldoende werk hebben is een luxeprobleem.

Na de verhuizing kreeg ik veel opdrachten aangeboden. Ik was nog steeds niet toegekomen aan dit soort basale zaken. Dat komt omdat het aangeboden werk zo mooi en leuk is en de klanten zo aardig zijn.

Meer tijd voor mijzelf en mijn naasten nemen… tja, hoe doe je dat? De oplossing van deze vraag kwam laatst vanzelf op mijn pad. Een vriend nodigde mij uit voor een proefdagje sportschool. Met frisse tegenzin heb ik de uitnodiging aangenomen. Nu twee maanden verder ben ik driemaal per week te vinden tussen de apparaten die mijn spieren sterker maken en mijn conditie verbeteren. De sportschool bezoeken doe ik binnen werktijd, een begin is gemaakt.
Meer tijd voor mijzelf en mijn conditie verbeteren. Deze extra energie stroomt vanzelf weer terug naar mijn naasten en mijn atelier, de plek waar ik graag ben en waar ik u graag en hopelijk nog jaren zal ontvangen.

Advies tijdens kijkdagen ‘spring auction’ Venduehuis Den Haag

Het Venduehuis in Den Haag stelt bezoekers van de veiling in de gelegenheid om tijdens de kijkdagen (26 en 27 mei 2018) advies in te winnen bij meubelrestaurateur Paul Berkhout.

Paul Berkhout tijdens de kijkdagen van het Venduehuis

Een meubel kopen op een veiling is spannend. Dan heb ik het niet alleen over het bieden en afhameren; juist ook daarvoor is het opletten geblazen. Wat is de staat van het meubel? Lopen de laden goed? Zitten er scheuren in? Maar ik kijk niet alleen naar de technische aspecten; de originaliteit qua periode is minstens zo belangrijk. Is het Empire, of is het Deuxième epoque? Deze expertise wil ik met u delen, daarom kunt u tijdens de kijkdagen een beroep op mij doen.

Locatie: Het Venduehuis in Den Haag, Nobelstraat 5.

Catalogus op website Venduehuis, kijk op ‘Spring auction: interiors and decorative art’

Dierbaar meubelstuk

Een paar weken geleden begon ik met de restauratie van een mahonie gefineerde secretaire. Het is gemaakt in de periode dat Lodewijk de zestiende nog regeerde. De Franse revolutie stond voor de deur. Het meubel is Hollands, beplakt met dik gezaagd mahonie fineer en ingelegd met messing biezen. Dit is wat ik het liefste doe: werken aan een meubel van hoge kwaliteit dat al generaties meegaat.

foto_blogBij deze restauratie komen alle alle facetten van het vak aan de orde. Als eerste begin ik alle losse fineer te plakken om vervolgens ontbrekende stukken in te zetten. Het fineer is mooi en dik, dat werkt prettig.

Scheuren in de klep en de zijkanten moeten aangevuld worden. Ik gebruik daar oud hout voor dat zo goed mogelijk bij het omliggende fineer past.

De poten en het lijstwerk zijn los omdat de oude beenderlijm verdroogd is. Die lijm heeft het ruim 200 jaar uitgehouden. Deze dierlijke lijm wordt nog steeds gemaakt en ik gebruik het dagelijks.


Lees de rest van dit artikel >>

Goed nieuws: steeds meer studenten kiezen voor vakmanschap

  “Steek een leeuwenkop in eikenhout, in de stijl van deze 17e eeuwse kast”. Hoewel ik een goede beeldhouwer ken (waarover later meer), zijn maar weinig vakmensen beschikbaar voor dit soort opdrachten. “In veel gevallen is al niet eens meer de kennis te achterhalen die nodig is om dit soort ambachten uit te oefenen”, zei Ineke Strouken, directeur van het Nederlands Centrum voor Volkscultuur en Immaterieel Erfgoed (VIE) in 2013.

Ik was dan ook blij toen ik las dat het aantal studenten dat kiest voor ambachten de afgelopen zes jaar is gegroeid met ruim 40 procent. Afgelopen jaar volgden bijna 1300 mbo studenten een opleiding in de richting ‘creatief vakmanschap’. Zij worden vakmensen die weten hoe je moet werken met materialen zoals glas, textiel en keramiek.

Zij worden vakmensen zoals mijn beeldhouwer: zeldzaam en moeilijk te vinden. In dit geval letterlijk: hij heeft een atelier dat verscholen gaat achter de huizen. Het is alleen bereikbaar via een lang soort steeg, die afgesloten is met een deur alsof het een woning betreft.

P1040881Zijn naam is Joop Mackenbach en we kennen elkaar al jaren. Als je zoals ik meubelmaker en restaurateur bent, wil dat niet zeggen dat je ook kan beeldhouwen.


Lees de rest van dit artikel >>

Het schilderskoffertje

In een van mijn vorige stukjes schreef ik al eens over de emotionele waarde van antiek. Naar aanleiding van een recente gebeurtenis wil ik hier nogmaals iets over schrijven.

Ik werd gebeld door een mevrouw, ze zei dat ze een oude koffer te restaureren had. Ik dacht aan een lederen koffer en wilde haar naar een leerbewerker sturen. “Nee, nee”, zei ze, “Het is een houten exemplaar van triplex, ooit gemaakt door mijn vader”.

We maakten een afspraak en op een morgen stond ze voor mijn deur. Ze hield de koffer stevig onder haar armen geklemd, een dierbaar object moest dat zijn. Met een plechtig gebaar legde zij het koffertje op mijn werktafel.


Lees de rest van dit artikel >>

Wat is uw antieke meubel waard?

Het gaat mij aan het hart, het antieke meubel heeft in de afgelopen tien jaar flink aan waarde ingeboet. Bij het doen van een prijsopgave rijst regelmatig de vraag: “Wat is mijn meubel waard?” Die vraag kan ik op verschillende manieren beantwoorden.


Lees de rest van dit artikel >>

De verloren Atlas

Het is alweer een jaar geleden dat ik een prachtig 18e eeuws staand horloge in Wassenaar afleverde. Het was een kostbare klus, er was veel fineerwerk. Mijn klant heeft de klok uit familiebezit, de klok heeft in vroeger eeuwen op de Herengracht in Amsterdam gestaan.

engel en atlasMijn opdrachtgever is na jaren weer terug in Nederland, hij heeft met zijn gezin in West-Amerika gewoond. Een deel van de kosten van de restauratie werd door de verzekering betaald want tijdens het transport was er het een en ander misgegaan. Er was voor de klok een speciale kist getimmerd maar de verhuizers hadden deze over het hoofd gezien. De klok is, eenvoudig verpakt in bubbelplastic, scheep gegaan.


Lees de rest van dit artikel >>