Het is alweer een jaar geleden dat ik een prachtig 18e eeuws staand horloge in Wassenaar afleverde. Het was een kostbare klus, er was veel fineerwerk. Mijn klant heeft de klok uit familiebezit, de klok heeft in vroeger eeuwen op de Herengracht in Amsterdam gestaan.
Mijn opdrachtgever is na jaren weer terug in Nederland, hij heeft met zijn gezin in West-Amerika gewoond. Een deel van de kosten van de restauratie werd door de verzekering betaald want tijdens het transport was er het een en ander misgegaan. Er was voor de klok een speciale kist getimmerd maar de verhuizers hadden deze over het hoofd gezien. De klok is, eenvoudig verpakt in bubbelplastic, scheep gegaan.
Lees de rest van dit artikel >>
Het Venduehuis in Den Haag stelt bezoekers van de half jaarlijkse kunst en antiek veiling in de gelegenheid om tijdens de kijkdagen advies in te winnen bij meubelrestaurator Paul Berkhout.
Er zijn klanten die het liever eerst zelf willen doen voordat ze naar mijn atelier komen. Ik denk niet dat het te maken heeft met geldbesparing maar meer met de overtuiging van hun eigen kunnen. Ik vind het leuk en zeer sportief wanneer ze dan uiteindelijk toch nog enigszins trots op hun reparatie bij mij komen. Nu was er een klant die deze gang naar mijn werkplaats maar liever aan zijn vrouw uit besteedde. Ik begrijp dat wel hoor, want mevrouw kwam met een stoel die met alle goede bedoelingen door haar man was gerepareerd. Bij het zien van deze reparatie gaat er direct een hele film door mijn hoofd… Het speelt zich af op een zaterdagmorgen. De heer des huizes gaat een stoel repareren. Hij heeft er zin in. Eerst naar de ijzerhandel waar alle onderdelen t.b.v. de klus aangeschaft worden. Hij is die morgen niet de enige met zo’n missie want hij moet lang op zijn beurt wachten. Opgewekt over het plan en de zojuist aangeschaft spullen keert hij huiswaarts, de verkoper wenst hem nog veel succes. 
Het is alweer 21 jaar geleden, mijn vrouw en ik waren op zoek, naar een buffetkast voor onze keuken. Ik weet dat nog zo precies omdat onze dochter toen net 4 jaar geworden was. Na jaren geleefd te hebben met tweedehands meubels wilden we eens een keer wat nieuws. In een folder van de Bijenkorf stond een leuk exemplaar een onderkast met twee deurtjes en een opstand. De deurtjes in de bovenkast waren voorzien van glas, het geheel geschilderd in provinciaal Frans blauw. Op zaterdagmorgen stonden we daar bij die kast. We vonden hem leuk, het meubel had een gezellige uitstraling. In de onderkast waren de deurtjes voorzien van panelen met schuine kanten naar de sponningen toe. Het aanzicht was ouderwets, daar hou ik van. Ouderwets associeer ik met degelijkheid. De prijs, 1200 gulden, paste in ons budget, we waren blij. Zoals ik gewend ben bekeek ik ook de binnenkant, hoe schuiven de laden en hoe hangen de deurtjes aan het frame? 
