Er zijn klanten die het liever eerst zelf willen doen voordat ze naar mijn atelier komen. Ik denk niet dat het te maken heeft met geldbesparing maar meer met de overtuiging van hun eigen kunnen. Ik vind het leuk en zeer sportief wanneer ze dan uiteindelijk toch nog enigszins trots op hun reparatie bij mij komen. Nu was er een klant die deze gang naar mijn werkplaats maar liever aan zijn vrouw uit besteedde. Ik begrijp dat wel hoor, want mevrouw kwam met een stoel die met alle goede bedoelingen door haar man was gerepareerd. Bij het zien van deze reparatie gaat er direct een hele film door mijn hoofd… Het speelt zich af op een zaterdagmorgen. De heer des huizes gaat een stoel repareren. Hij heeft er zin in. Eerst naar de ijzerhandel waar alle onderdelen t.b.v. de klus aangeschaft worden. Hij is die morgen niet de enige met zo’n missie want hij moet lang op zijn beurt wachten. Opgewekt over het plan en de zojuist aangeschaft spullen keert hij huiswaarts, de verkoper wenst hem nog veel succes.
Reparatie van meneer.
Bij aanvang van de klus in de schaars verlichte garage blijkt direct dat de aangekochte reparatiematerialen niet toereikend zijn. Bij terugkomst in de ijzerwarenwinkel blijkt het aantal klussers behoorlijk aangegroeid en een deel van het personeel is koffie drinken. Terug in de garage staat de geduldige stoel. Die is blij bij het terugzien van zijn baas, de werkzaamheden kunnen beginnen. Er moet ook geboord worden en wanneer bij het tweede gat het boortje breekt roept zijn vrouw dat er koffie is. Geen tijd voor koffie, snel even naar de winkel voor een nieuw boortje.
Is aan vervanging toe.
Enige tijd later tegen lunchtijd een klein ongeval: “Waar zijn de pleisters!?”. Teveel tijd verloren, geen lunch vandaag. Tegen zes uur komt zijn vrouw de garage binnen. Hij moet zich nu toch echt gaan klaarmaken voor het bezoek dat gezellig komt eten deze avond. Zondagmiddag is de klus geklaard. Meneer is tevreden, maar op maandag belt mevrouw mij op.
De reparatie
Wat is er aan de hand? Aan de onderkant van de stoel zitten latten, zgn. onderregels. Aangetast door worm, verzwakt en uiteindelijk in stukken gebroken. De rest van de stoel is nog stevig. Wat ga ik doen. Ik wil de stoel niet uitelkaar halen; dat is ook niet nodig. Wel maak ik boven in de romp vier klossen in de hoeken, want die ontbreken. De gebroken onderregel maak ik nieuw en met een lange lipverbinding in twee delen zodat ik hem weer tussen de poten terug kan plaatsen, zonder de stoel uit elkaar te halen. 
Aan de nieuwe regel maak ik pennen die in de poten passen. Ook voor de dwarsregel maak ik een nieuwe verbinding. Ik lijm de pennen in de poten en verlijm natuurlijk tegelijkertijd mijn gemaakte lipverbinding. De nieuwe regel kleur ik en ik geef hem ook een oud aanzien. De stoel krijgt ook een behandeling tegen worm en voor het aanzien een poetsbeurt met was.