Even iets tussendoor. Meestal werk ik aan één grote opdracht waar veel uren in zitten. Daarnaast heb ik meestal ook kleine opdrachten die het dagelijkse arbeidsleven gevarieerd maken. Vaak zijn dat stoelen, klokkasten of een klein tafeltje. Deze week kwam er een klant met een kapot tafeltje. Door de telefoon had ze me al verteld dat het een tafeltje gemaakt in de jaren zestig betrof. Er was een poot afgebroken en er was ook wat los triplex aan de onderkant van het blad. Bij het bekijken van dit meubel bedacht ik me dat dit een stijl is die ik niet vaak in mijn werkplaats heb, eigenlijk nog nooit ter reparatie gehad. 
Mijn ouders, die in de zestiger jaren de middelbare leeftijd hadden, vonden dit soort meubels helemaal niks en burgerlijk bovendien. Ik ben opgegroeid met zwaar notenhouten Pander meubilair, degelijk en somber. Geen van deze stijlen wil ik nu zien als ik thuis kom. Het zware noten deprimeert mij. Aan spullen uit de zestiger jaren kan ik maar niet wennen. Wel begrijp ik dat deze stijl nu zo gewild is, het is fris van kleur en jong van vorm en voor mij is er weer werk aan de winkel. – Voor meer informatie en contact www.paulberkhout.nl